"If I was a truckin' man I'd have my radio screamin' on the AM band, all night drivin' my dashboard lights. If I was a truckin' man I'd be a gear jammer with a one armed tan, I'd spend my nights in the roadhouse, days on the lost highway ....het lijdt geen twijfel, Dale Watson (1962, Birmingham, Alabama) heeft meer dan 10 jaren na datum een opvolger voor "The Truckin' Sessions" in huis ...euh,  truckers cabine. Vol 2 ligt vanaf 21 april in de betere platenzaak en wij kunnen u nu al gerust stellen ....Dale Watson will bring his truckers music to the silver platter once again.  Zoals wij al aangaven bij Dale's schitterende album " From The Cradle to the Grave" ( zie previous reviews) sukkelt de Texas honky tonker met een imagoprobleem. Nog al wat alt. country / americana "kenners" lopen niet bepaald hoog op met Dale Watson's country - voor - de  - gewone - man en halen uiteraard hun neus op voor zijn truck & trainsongs. Dikke bullshit want Dale Watson's "Ameripolitan" ( original music with prominent roots influence) doet mij denken aan Johnny Cash's muzikale loopbaan, die ondanks notoir lid van "The Rock and Roll Hall of Fame", bij dezelfde heren en dames met de nek wordt aangekeken voor zijn 'simpele' countrydeuntjes "Boy Named Sue", "Ring of Fire" ,"San Quentin" en "I Walked the Line".  

Toen 'the Man in Black' midden jaren negentig op de proppen kwam met de albums  "American Recordings", "Unchained" en "American IV" en artiesten en bands als U2, Bob Dylan en Nick Cave blijkbaar de man wel konden waarderen, moest ook het eliteclubje met het schaamrood op de wangen toegeven dat de man één van de invloedrijkste zangers is in het countrygenre.  Een duidelijke overwinning van het gezond verstand en een steuntje in de rug voor Bert Pijpers (Continental Record Services) en Frank Van Velzen die op  "The Truckin' Sessions Vol. II" door Dale Watson meer dan terecht in de bloemetjes worden  gezet voor hun meer dan tien jaren "believing in me" en European Tour managing. Ook Rootsville heeft al jaren een boontje voor de man met de moddervette honkytonk / swing die voor dit schijfje opnieuw beroep doet op the Lone Stars ( Gene Kurtz - bass, Don Don Pawlak - pedal steel, David Bowen - drums, Don Raby - 5 string fiddle ) en 'guest' Redd Volkaert ( electric & acoustic guitars) .

 "They call me the Drag 'n ' Fly - I know I'm a litlle bit slow but ain't she a pretty sight" is een schitterend eerbetoon aan een truck with more than a milion miles op de teller waarvan "the Truckin Man" regelmatig halt houdt aan "Jack's Truck Stop and Café" en "The Tuck Stop in La Grange" for a dang good cup of coffee and a mighty mighty fine kolache ...en niet onbelangrijk.... the girl behind the counter. Ongetwijfeld leuke locaties waar Ray Price, Buck Owens & the Buckaroos ( "10 - 4") en "the Texas Boogie" op de jukebox prijken en ook "Yankee Doodle Jean - the Diesel Queen from Springfield, Ohio" tot het meubilair mag gerekend worden. "The Truckin' Sessions Vol 2" is niet alleen een must voor de mannen die iedere dag "Got to Drive"  with eighteen wheels and sixteen tons maar ook for "Me and Freddie, Michel, Hubbe, Guido, Rein, Michel, Mr. Blue Boogie" en geëmancipeerd als ze is ...the "Truckin' Queen with her pretty red panties on "!  

 Dale Watson  & the Lone Stars - put the pedal to the metal with a Lone Star Boogie - Telecaster  - one bourbon, one scotch and one beer  ...."Let this Trucker Go" !!!   (SWA)